1 Het Fraaiste Zicht ter Wereld

Sjaak Kraaij en Heer Vos: Aflevering 1: Waarin een eerste kennnismaking met de hoofdkarakters in deze geschiedenis en wij een blik werpen op hun omgeving.

Heer Vos en zijn maat Sjaak bevonden zich op de top van de heuvel die op de grens lag van het bos en de landbouwgronden. Het was hun lievelingsplek. Het uitzicht was schitterend en een groot deel van die schittering werd opgeroepen door de kippenboerderij van boer Jansen aan de voet van de heuvel. Die was een lust voor het oog.

Heer Vos had enorme bewondering voor boer Jansen. “Hoe doet hij het toch,” vroeg hij zich keer op keer af, “al die kippen houden.” Het was verbijsterend.
“Geniaal,” vervolgde hij, “In plaats van op jacht te gaan heeft hij huisdieren van ze gemaakt. Zo heeft hij altijd wel een kippetje bij de hand.”
“Zekers,” bevestigde Kraaij, “en voor ons is het ook goed. Dicht bij huis, lekker dier.”

“Je moet er wel eerst inkomen, vriend, in dat kippenerf, en er ook weer uit” 

“En met kip, natuurlijk,” beaamde Sjaak.

“Wat zijn ze toch aan het doen?” vroeg Vos zich af, “Het lijkt wel of ze een vergadering hebben. Sjaak, vlieg ereens op af,” drong Vos aan, “het is belangrijk dat we precies weten wat daar omgaat, bij die kippen.”

En Sjaak vloog naar de kippen-leefruimte en ging op de twee meter hoge gazen afrastering zitten dat de bewegingen van het gevogelte beperkte. Het was een fraai observatiepunt en hij kon ook volgen wat er gezegd werd.  

“Het gaat goed met ze,” rapporteerde Sjaak na de terugvlucht, “Dora is bezig met de legvoorlichting.”

Dora is de hoofdkip van afdeling 2A van boer Jansen’s kippendorp.

“Waar ging het over?” wilde Vos weten, die een nooit aflatende belangstelling had voor alles wat kippetjes aanging.

“Ik kan haar niet zo goed verstaan, Vos,” verklaarde Sjaak. “Ze ukelt meer dan ze kukelt, als je begrijpt wat ik bedoel. Zij heeft een vreemde uitspraak. Ze is in het zuiden des lands uit het ei gekropen. Het ging dacht ik over het verschil tussen leggen en liggen.”

 ”Je kan,” zou Dora gezegd hebben, ”wel liggen leggen maar niet leggen liggen. Leggen liggen is geen algemeen beschaafd kips. Het is slecht gekukel, ook al hoor je het vaak in de buurt van Utrecht.”

“Dames,” zo vervolgde Dora, “wij zijn legkippen. Een legkip is iets anders dan een ligkip. In ons hok,” besloot zij, “is geen plaats voor ligkippen of ligtkippigheid. Wij zijn leggers en dat doen we als de besten!”

Na deze forse uitspraken werd er flink ge-hoera-oekelt door de aanwezigen, en dat waren er flink wat.

“Het is me wel een stuk van een kip,” becommentarieerde Sjaak de handel en wandel van Dora.

“Pittig kippetje, die dame,” stemde Heer Vos in. “Moet ook wel wat gereist hebben. Wat zou zij in Utrecht gedaan hebben?

“Utrecht,” peinsde Sjaak, “daar heb ik ook wel eens van gehoord, “is dat niet die stad met die scheve toren?”

“Utrecht heeft geen scheve toren,” verbeterde Heer Vos de ongeletterde Sjaak. “De stad met de scheve toren heet Pizza. De toren van Pizza ligt in Italie en is wereldberoemd. Heel veel restaurants zijn er naar genoemd. Dat zijn pizza restaurants. De toren van Utrecht heet de Domtoren.”

“Dom?” Herhaalde Sjaak met enige verbazing.”Wat een naam voor een toren. Is het nu een domme toren of een toren voor de dommen? Wie bedenkt er nu zo iets!”

“Daar zit je er alweer naast Sjakie,” gniffelde Vos. “Dom is een afkorting van domus. Domus is latijn en betekent huis. De toren is onderdeel van een kerk en een kerk is het Huis van God. Het was een een katholieke kerk. Het is zoiets als de toren van het huis.”

Sjaak staarde Heer Vos met bewondering aan. En inderdaad: Heer Vos kon het weten. Hij had jarenlang de passie gepreekt. Toen heette hij Broeder Vos. Maar dat was lang geleden. Daar zullen we het een andere keer eens over hebben...........